Tavira, charmant stadje in de Oost-Algarve

Tessa de Loo schreef over Tavira: "Ik kwam, ik zag en ik was verloren". Precies datzelfde gevoel overviel ook Nicole Hoogervorst in 2003. Ze startte zelfs een B&B vlakbij Tavira. Nicole vertelt over de mooiste bezienswaardigheden, verborgen plekjes, heerlijke stranden en de beste restaurants in 'haar' Tavira.

Tavira ligt midden in het zoutpannengebied van het Ria Formosa natuurpark. Dat is in de Oost-Algarve, een kilometer of dertig van de luchthaven Faro en net zo ver van de Spaanse grens.

Tavira wordt ook wel "Het Venetië van de Algarve" genoemd. Eigenlijk is "stad" wel heel veel eer voor dit uit zijn krachten gegroeide dorp. En dat is precies de charme! Het is knus, overzichtelijk, levendig en gezellig in alle seizoenen. Kortom: Tavira mag je niet missen wanneer je de Algarve bezoekt.

Boten onder de brug bij hoog water in Tavira. Foto: Nicole Hoogervorst. 

 

In de volksmond is Tavira "de stad waar ze uit de laden eten" (os Tavirenses comem da gaveta). Dit verhaal stamt uit de tijd dat Tavira echt een stad was van kooplieden. Tussen de middag deden zij de deuren van hun winkels niet dicht om te gaan eten. Maar de kooplieden wilden ook niet etend gezien worden door de winkelruit. Daarom schoven ze de lunch zo onopvallend mogelijk naar binnen vanuit de lade onder de toonbank. "Come na Gaveta" is ook nu nog de naam van een populair(e) bar/restaurant in de stad.

Tegenwoordig zijn de kleine winkels in het stadscentrum tussen de middag overigens vaak dicht. Alleen in het hoogseizoen blijft alles open. Aan restaurants is er zeker geen gebrek!
 

Tavira en de 38 kerktorenspitsen

Tavira is beroemd om zijn kerken. Als je de stad rond kijkt, zou je 38 torenspitsen moeten kunnen tellen. Het is ons nog nooit gelukt.

Een inwoner van Tavira vertelde een prachtig verhaal over één van de kerken, de Igreja da Nossa Senhora das Ondas. Volgens de reisgidsen heeft dit godshuis een schitterend geschilderd plafond. Het schijnt dat in de jaren '80, vlak voor de Pasen, de priester van mening was dat de vochtplekken op de zijmuur toch écht niet meer konden. Hij liet een stukadoor komen. Die voorzag de muur van een nieuwe pleisterlaag. Aangezien de tijd drong, werd er ook snel een goede laag verf overheen gezet.

Het werd eerste Paasdag. De congregatie kwam de kerk binnen en zag op de muur een nieuwe muurschildering, in reliëf en met prachtige aardetinten. Dát moest de hand van god zijn. Eén voor een vielen de gelovigen op hun knieën en kusten ze de muur.

Bij de gemeente vond men het een raar verhaal. Bouw- en woningtoezicht liet een onderzoek instellen. De ingenieurs waren eensgezind in hun conclusie: schimmel. De muur was véél te snel over geschilderd. Het vocht van de stuc had in combinatie met de verf een schimmelige laag gevormd. Het schimmelde nog lang na in Tavira.
 

De Romeinse brug van Tavira

De meest gefotografeerde plek in Tavira is ongetwijfeld de Ponte Romana. Deze Romaanse brug overspant de rivier Gilâo en verbindt de oost- en westoever van de stad.

Ponte Romana in Tavira. Foto: Nicole Hoogervorst.

De rivier heet eigenlijk niet helemaal Gilão. Volgens de legende was de brug de ontmoetingsplaats van een verliefd koppel: de christelijke ridder Gilão en de moslimprinses Séqua. Een liefde die natuurlijk verboden was en die door beide kampen werd gezien als hoogverraad. Eenmaal gesnapt (hoe kan het ook anders), pleegden de geliefden zelfmoord. Ze sprongen beiden aan een andere kant van de brug. Daarom heet de rivier aan de noordzijde van de brug officieel Séqua en aan de zuidzijde Gilão.

Tavira: uitzicht vanaf de Romeinse brug naar de kade. Foto: Nicole Hoogervorst.
 

Rondom Largo de São Brás (de oost-oever)

Vanaf de brug vang je de stad in één blik. De oude volkswijk met verschillende leuke restaurants en cafés vind je aan de oostkant, rondom het Largo de São Brás. Hier is het goed toeven langs de kade op de terrassen aan het water. In de getijdenrivier zoeken de vissers met laagtij kokkels en alikruiken; tot hun liezen in het water. De dagschotel bij restaurant Borda d'Água is een aanrader.

Terrassen van restaurants aan de oostkant van de rivier. Foto: Nicole Hoogervorst.

Eén van de restaurants aan de oostzijde van de rivier is onze favoriet: restaurant Bica. In dit echte Portugese pijpenlaatje zit je onder de niet-romantische tl-buizen aan plastic tafeltjes. Ondertussen worden op drie televisies ook drie verschillende voetbalwedstrijden getoond. De Portugese stellen vis je er zo uit. Hij heeft meestal zijn blik onafgebroken op de televisie gericht. Zij probeert nog af en toe wat conversatie, maar geeft snel op. Ze staart wat verloren naar haar bord. Het eten is onveranderlijk goed.

Voor een échte specialiteit van de streek: Cataplana, reserveer je een tafel bij restaurante O Patio. In de zomer zit je er heerlijk op het dakterras.
 

De westoever van de Rio Gilão

Het historisch centrum vind je aan de westkant van de stad. De torenspits van de Igreja Matiz de Santa Maria do Castelo steekt overal bovenuit. Naast deze kerk en de kleine botanische tuin ligt restaurant A Ver Tavira. Goed voor een kop koffie. Het uitzicht vanaf het terras is prachtig. Het eten biedt te weinig kwaliteit voor te veel geld.

In de oude watertoren kan je Tavira bekijken door een Camera Obscura. Afdalend door de straatjes naar het plein, passeer je de zaal van Fado com Historia met dagelijks gratis fado voorstellingen, een fotogalerie en natuurlijk kleine souvenirshops.

Dagelijks gratis fadovoorstellingen bij Fado com Historia. Foto: Nicole Hoogervorst.

Alle kinderkopjes komen uit op de hoofdstraat, de Avenida da Liberdade. Naast winkels, banken en het postkantoor heb je er diverse restaurants waarvan Come na Gaveta een aanrader is.

Als je op zoek bent naar een échte Portugese ervaring, ga dan zitten op het kleine terras bij Tempero Caseiro en bestel Alheira (aljehra uitgesproken). Het is geen traditioneel gerecht uit de Algarve en het ziet er ook nog eens niet aantrekkelijk uit. Dus vèr buiten de comfortzone, maar het is lékker!

Op het plein voor het gemeentehuis zijn de hele zomer door optredens en feiras (streekmarkten). Bekende evenementen zijn de Feira da Serra eind april en de Feira da Dieta Mediterranica begin september.

Natuurlijk ontbreken de terrasjes ook niet. Vanaf het plein slenter je lekker door het parkje langs het water naar de oude markthallen. Hier kan je gezellig iets drinken. Maar doe jezelf een plezier en zoek om te eten een ander restaurant op. De kwaliteit laat nog wel eens iets te wensen over.

Onweerstaanbare gebakjes
Wanneer je vanaf de kade de binnenstad in loopt, kom je in de voetgangerszone met allerlei pastelleria's (banketbakkerijen). Portugezen zijn dol op zoetigheid. Wanneer je zo'n café in loopt, springt bij de aanblik van de vitrine het glazuur al bijna van je tanden. Toch raden we iedereen een pastel de nata aan, een van de specialiteiten van Portugal. Dit bladerdeegbakje met een banketbakkersroom-achtige vulling is werkelijk onweerstaanbaar, zéker wanneer het warm uit de oven komt. Maar ook ook niet te versmaden is guardenapa (servet), een cake-driehoekje gevuld met room. Of een caracol (slak), een soort zoete krakeling.
 

De stranden van Tavira

Ilha de Tavira

Vanaf Quatros Águas gaat het hele jaar door de boot naar Ilha de Tavira, het strand van Tavira. Je komt hier wanneer je de rivier blijft volgen naar zee, na een wandeling van een paar kilometer door de zoutpannen. In de zomer gaat ook vanaf de kade in het centrum een boot. Maar de wachttijden zijn daar vaak lang.

Het strand bij Ilha da Tavira. Foto: Nicole Hoogervorst.

Op het strand kan je ligbedden en parasols huren. Ook is ereen ruime keuze aan restaurants. Zelf aten we altijd graag bij Sal.

Op Ilha de Tavira kan je een schier eindeloze strandwandeling maken. Na iets meer dan 5 kilometer kom je bij de loungebar van Terra Estreita, tegenover Santa Luzia. Bijt je dan nog een kilometer of vijf door, dan ben je aangeland op Praia do Barril. Denk er om: je moet ook weer terug!
 

Forte do Rato

Forte de Rato (het muizenkasteel) heet ook wel Forte da IIha das Lebres (fort van het hazeneiland). Deze burcht is gebouwd in de tweede helft van de zestiende eeuw. Doel was de haven van Tavira te verdedigen. Op het moment dat het klaar was, lag het fort al niet meer aan de havenmonding. Het was dus overbodig geworden.

De burcht ligt aan een soort schiereiland, ten oosten van Quatros Águas. Het kleine strand daar wordt veel gebruikt door vissers. Ook komt de lokale bevolking hier om te zwemmen.

Het strand bij Forte do Rato. Foto: Nicole Hoogervorst.

Voor vogelspotters is dit met laagtij een mooi plekje met veel steltlopers, waadvogels, visdieven scholeksters en meer. De Oost-Algarve heeft veel te bieden aan vogelrijkdom.

Het strand bij Forte do Rato is er erg rustig, in vergelijking met Ilha de Tavira. Je moet goed de waterstand in het oog houden, anders heb je natte voeten.
 

De zoutpannen van Tavira

Om bij Forte de Rato te komen, rijd je een weg van ongeveer 2 kilometer door de zoutpannen van Tavira. Rondom de stad wordt al sinds de Romeinse tijd zout gewonnen. In ondiepe bekkens wordt in het voorjaar zeewater ingelaten via kleine sluizen. Gedurende de zomer moeten die bekkens uitdrogen door zon en wind.

De zoutpannen van Tavira. Foto: Nicole Hoogervorst.

Wat in de herfst overblijft, is een zoutkorst. Die wordt met mensenhanden van de bodem geschraapt in de nog steeds brandende herfstzon. Met veel kloven, stellen we ons zo voor, brrr... Het is een belevenis om tijdens de winningsperiode eens te gaan kijken bij die hard werkende uitvoerders.

Vervolgens wordt zout het verpakt tot origineel zeezout. Dit "witte goud" van de Algarve komt uit het Ria Formosa natuurgebied. Hier is geen sprake van industrie en dus geen milieuvervuiling. De Flor de Sal is een zuiver natuurproduct.
 

Waterval Pego do Inferno

Pego do Inferno is een kleine waterval met een meertje. Hier kun je heerlijk zwemmen. Het ligt ongeveer 7 kilometer ten noorden van Tavira in de Asseca-vallei. De officiële toegang is in de desastreuze brand van 2012 helemaal in de as gelegd. Maar via een omweg is de waterval nog steeds bereikbaar.

De toegang tot waterval Pego do Inferno. Foto: Nicole Hoogervorst.

Pego do Inferno staat voor "de poorten van de hel". Die naam is volledig in tegenspraak met de oase waar je in terecht komt. Je geniet er van het ruisen van de wind door het riet, het klateren van de waterval, de zon op het water en de heerlijke rust van de plaats.

De legende vertelt dat het meertje ooit een volledig paardenspan met berijders heeft verzwolgen. Nooit is één stukje van hen terug gevonden. Het meer zou oneindig diep zijn; een rechtstreekse weg naar de hel. Metingen hebben uitgewezen dat oneindig in dit geval ongeveer 7 meter is, op het diepste punt. Je kunt er in elk geval "veilig" van de 3 meter hoge rotswanden af springen. Of slingeren aan een daartoe opgehangen touw. Er is weinig plaats om te gaan zitten, maar het is een bezoek (en een zwempartij) meer dan waard!
 

Toeren door Tavira met elektrische tuktuk

Heb je geen zin in eindeloze wandelingen door de stad en vind je het leuk om wat meer te horen dan de gemiddelde reisgids vertelt? Dan is er gelukkig een alternatief: de elektrische tuktuk. Je ziet stukjes van de stad en omgeving waar je anders niet zo snel zou komen. Het is heel relaxed.

Toeren in een elektrische tuk tuk is heel relaxed. Foto: Nicole Hoogervorst.

De chauffeurs zijn echte Tavira-kenners die heel graag al hun kennis met je delen. Of dat nu gaat over restaurants, over de geschiedenis, over de planten en bomen in de botanische tuin of over de hedendaagse politieke ontwikkelingen in Portugal.

Er zijn negen verschillende tours waar je uit kunt kiezen, dus voor ieder wat wils. Een tour kan je boeken door een bericht te sturen via de Facebook-pagina van Happy tuk Tours Tavira.
 

Bereikbaarheid Tavira met openbaar vervoer

Tavira is vanaf vliegveld Faro makkelijk bereikbaar met de trein. Vanaf de luchthaven neem je eerst de bus naar het treinstation in Faro. De verbindingen zijn goed.

← Alle artikelen over de Algarve.

Dit is ook interessant

Handig artikel? Deel het op Facebook! Dank je wel :-)